Nog meer dan Cro-Mags, Warzone, Madball en Youth of Today zal de naam Sick of it All naar boven komen als we het over NYHC hebben. De band startte in 1987, in Queens (New York) en heeft sindsdien altijd kwaliteit weten te brengen. Met name ook op het podium (daar waar hardcore het meeste tot z’n recht komt).

Aangezien de band 25 jaar bestaat zijn er een aantal nummers opgepoetst en bij elkaar geplaatst. Wat mij betreft commercieel gezien een slimme zet van Lou Koller en zijn mannen, maar ik had het ook prima getrokken als ze de eerste twee albums in zijn geheel hadden ingespeeld. Maar dat was natuurlijk wel heel veel extra werk. Wat mij direct opviel aan de lange lijst met tracks was dat de nummers van hetzelfde album niet bij elkaar zijn gezet. Misschien vonden ze het verloop dan minder lekker, maar met een beetje chronologie had ikzelf geen probleem gehad. Over lekker gesproken: ik blijf erbij dat Built to Last en Call to Arms altijd al uitstekend klonken. Dat neemt niet weg dat nummers als Santuary en Built to Last, hoewel niet echt nodig wellicht, supervet zijn. Zeker ook als je dit beschouwt als een soort van ‘best of tot aan 2000’ mogen die nummers niet ontbreken natuurlijk. Wat dat betreft is dit een mooi product voor diegene die wat later in aanraking zijn gekomen met SOIA. Zo kun je een plaatje oppikken en direct 80% van de setlist in huis halen. Want zoals gezegd: Sick of it All is vooral live heel erg de moeite waard. Hoewel nummers als Clobberin’ Time, Ratpack, GI Joe Headstomp en Pushed Too Far muzikaal gezien niet de aller moeilijkste nummers uit het genre zijn hebben deze zowel tekstueel als muzikaal de tand des tijds prima weten te doorstaan. Overigens geldt dit wat mij betreft ook nog steeds voor de originele opnames.